Lamtumirë

Lamtumirë
pa përshendetje,
ishim apo s'ishim
për njëri-tjetrin,
ti mua më deshte
unë poashtu ty,
vonë apo kurrë
këtë e morëm vesh,
anipse lotin ta pash
lotin ma pave,
ne, megjithatë
heshtëm,
edhe ky na qenka
fati i jetës.

Sa herë tani
i vetmuar rri,
kujtimin
për ty e thuri,
ëndrra
i vetmi burim jete,
në ditët
që kanë mbetur,
dielli
shkon në perëndim,
e hëna
vie nga lindja,
rruga ime e jetës
kah vdekja.

© (S. Nitaj, 1990/91, Prishtinë)

Vasha me sy e flokë të zezë

Së bashku me një shoqe, tek ushqehej
Në menzën e vjetër
Më shiqonte kështu më bëhej
Vasha nga një tavolinë tjetër.

Ajo kishte sy e flokë të zezë
Bukuri përrallore në të shihja
Kostum të bardhë mbante veshë
Princeshë e ëndrrave të mia.

Dhe përderisa, vjedhurazi
Njëri tjetrin në sy shiqonim
Në ujërat e dashurisë, heshturazi
Ne të dy po notonim!...

© (S. Nitaj, Pranverë 1991, Prishtinë)

Më thuaj ‘udhë e mbarë’

Anipse askund s’po shkoj
Më thuaj, ‘udhë e mbarë’

Anipse terri qytetin mbuloi
Më thuaj, ditë e re agoi

Anipse shiu nuk ka të ndalë
Më thuaj, ëndërr e keqe kaloi

Anipse ftohtë është, acar
Më thuaj, dil për të parë

Anipse lulet po vyshken
Më thuaj, po mbillet një farë

Anipse dielli nuk ngroh, hëna nuk ndriçon
Më thuaj, Kosovë e Lirë frymon.

© (S. Nitaj, 1990, Prishtinë)

Rezonim korrekt

Hapësira ndërron
Kohët ndërrojnë
Njerëzit ndërrohen
E unë "mbes" i njëjtë
dhe pikëllohem!...

Dielli plak përendon
Ditë e vjetër harrohet
Natë e re shqetëson
Rreze hëne lindet!...

© (S. Nitaj, 1991, Prishtinë)

Dielli

Çdo mëngjes rreze lëshon,
dhe nga gjumi neve na zgjon,
gjithë ditën zemrat na i nxehë
e në mbrëmje, hëna vendin ia zë.

Dielli ngrohë tërë botën,
ndriçon edhe planetin më të vogël.
Ai digjet flakë, vet
për të pasur në tokë, jetë!

© Skënder Nitaj (vjershë për fëmijë, Prishtinë, 19 prill 2015)

Pranverë në ne

Sa i bukur muaji i majit
Muaji i majit plot gjelbërim
Gjelbërim fusha, gjelbërim mali
Fushë e mal dhe në shpirtin tim!

Muaji i majit, muaj pranvere
Me plot lule, me plot aromë
Eja vashe rri pranë meje
Lumturinë bashkë ta shijojmë!

Si dy zogj të bashkuar
Folenë tonë ta ndërtojmë,
Si bilbila të dashuruar
Këtë këngë le ta këndojmë!

© (S. Nitaj, Pranverë 1991, Prishtinë)

Fotografia që mungon!...

N'kornizën e kujtimeve
N'ëndrrën e lënë gjysmë
N'murin e sh'pisë vjetër
Zbrazët një vend qëndron
Për fotografinë që mungon!...


© S. Nitaj (16 gusht 2017, Prishtinë)