Saturday, May 3, 2014

Dëshirë e ndalueme (përmbledhje e letrave të shkruara nga Mehmet Dermani)

Dëshirë e ndalueme


(Përmbledhje e letrave të shkruara nga Mehmet Dermani)


Mehmet Dermani (1911-1986)
“Pllumbi ynë i dashtun, S.!”

“Letrën tande plot ngushllime për zemrat tona të lëndueme e muarem dhe na gëzoj shumë që nipat e mbesat tona marrin pjesë në fatkeqësinë tonë dhe na japin shpresa të sigurta që këtë t’a riparojnë me dashuninë e tyne që kanë për ne. Prandaj, të falemnderit shumë dhe dëshirojmë që këtë t’ua shpërblejmë në raste gëzimesh në familjen tuej. Letra e juej na gëzoj shumë, ashtu siç na gëzon çdo lajm i mirë që ti nuk mungon me na dhanë. Sikur e kupton edhe ti vet, na gëzon vet ekzistenca e juej, pothuej e vetme që mendon për ne.”

“Na pëlqejnë letrat tua si i shkruen me nji stil sikur t’ishe i rritun. Besojmë se për këto lavdërime që i meriton nuk të rritet mendja, por këto duhet të nxitin gjithmonë për përparim. Na gëzon fjala jote, se do të na shkruejsh shpesh e do të na vejsh në dijeni mbi gjendjen e familjes tuej, se na tash vetëm juve u kemi atje e nga ju presim çdo gjë.”

“Kështu jemi të gëzuem edhe për gjendjen e mirë të familjes, mbasi përveç juve nuk kemi për cillin të mendojmë tjetër. Për sukseset tueja në mësime ndiejmë kënaqsië dhe shprehim bindjen se këto do të ndjekin gjatë gjithë jetës tande si nxanës e student.”

“Na po mundohemi me u mbajtë, por pleqnia na ka lodhë shumë. Për ditë po biem ma poshtë, por u mësuem, edhe me këtë gjendje e nuk na ban shumë përshtypje. Me lëvizë nuk po mundemi e kjo na e shton mërzinë, sikur edhe vetmia. Letrat tueja na shtojnë kurajën me e ndjekë jetën tonë monotone në rrugën e vet.”

“Edhe malli i ynë për juve asht i madh dhe vetëm letrat tueja na e hjekin, por vetëm për disa çaste. Sidoqoftë kur mësojmë se ju jeni mirë e mendoni edhe për ne, ndiejmë ngushllim të madh. Oh, sa shpresa kemi pas ushqye se të paktën A. me nusen do të vijshin nji herë me na vizitue, por tash që ata u banë prind me fëmijë, nuk na mbetet tjetër veç të presim ndonji herë ty o pllumbi ynë i dashtun. Qofshim gjallë deri atëherë! Rritu ashtu si duhet e si duem na e ata që të duen, se atëherë do të bahesh i vlefshëm për vetën tande e për ne të tjerët. Besojmë se do të na kujtojsh gjithnji me letra e me zemër, ashtu sikur u kujtojmë edhe ne juve. Derisa të na punojë dora nuk do të kursehemi me u kujtue me letra - dhe letrat tua i presim si ilaç të zemrave tona.”

“Për gjyshin Ukë që mbahet i fortë gëzohemi së tepërmi dhe i dërgojmë shumë të fala. Gjithashtu na vjen mirë që e vizitoni shpesh edhe fshatin e lindjes dhe keni të drejtë, se klima e atjeshme dhe bollëku sidomos në pemë e vlejnë udhëtimin deri atje që nuk mbanë ma tepër se nji orë. Unë, edhe pse jam i lodhun me gjithë qejf do ta përballojsha nji udhëtim të tillë. Por, ... Kur të shkojsh në bashqet e Drenishtës e të shijojsh aromën e dardhave shumë t’ambla, na kujto edhe ne që kemi aq shumë kujtime e mallë për atë vend. Mos harro t’ju japish të fala gjithë atyne që na kanë njoftë e që akoma jetojnë!...”

“Kur mërzitemi i vështrojmë fotografitë tueja që i kemi vue në nji vend të dukshëm e çmallemi, sidomos me Titin që na vështron me syë të bukur dhe me gishtat në gojë sikur na thot: “më dueni edhe pse nuk me njihni”, ose sikur e din se ne e duem shumë. Nuk e dijmë edhe sa do të rritet Titi e sa dhëmbë të tjerë do t’i dalin derisa të shifemi me të e me ju të tjerët?!... Ndoshta asnjiherë, por këtë nuk duem me e besue. Të shpresojmë!... Përndryshe, Titit të vogël i puthim sytë me dashtuni dhe i urojmë shëndet e rritë. Halla e juaj dëshiron edhe një vajzë prej nuses së A. dhe qysh tash e pagëzon me emnin DËSHIRA!”

“Edhe për fotografinë ju falemnderit! Kemi kaq ditë që e vështrojmë dhe nuk do të ngihemi derisa të kemi fatin me të pa ty n’origjinal. Duke shiquar fotografitë e juaja që nuk janë të pakta, na duket se kemi ardhë tek ju në vizitë e jemi çmallë.”

“Natën e Vitit të Ri, ju sigurisht do të mblidheni të gjithë bashkë e pa tjetër që do të defr’eni pak. Nuk ka dyshim se n’atë rast do të na kujtoni edhe ne pelqve që të vetmuem do të mbajmë atë natë para syve fotografitë tueja dhe në zemër e në mendje kujtimet ma të mira e shpresat e përhershme që ndonjiherë kjo festë të na bashkojë trupnisht e jo vetëm me fantazië. Prandaj u transmetojmë dëshirat tona dhe urimet e përzemërta që Viti i Ri të jetë prurësi i gëzimeve për gjithë pjesëtarët e familjes tuej dhe që ky vit të na afroj kohën aq të dëshirueshme prej të dy palëve që t’i shtërngojmë dorën njëri-tjetrit!”

“Tue pritë gjithmonë të rejat për ty e familjen mbarë e përfundojmë këtë letër, e ty të përqafojmë me shumë mallë e dashtuni e t’urojmë gjithë të mirat e kësaj bote të cillat i meriton me të drejtë!”

“Nuk dyshojmë se do të na shkruejsh shpesh!”

“Dhjetor, 198_, Selenicë”                               “Daja Mehmeti dhe halla Shpresa”

“P.S. I kam ba nji porosi të vogël Sh. në letrën që i kam dërgue. Në qoftë se ma kryen atë, i lutemi që të mos harroji me shti në pako edhe nji kravatë për moshën time në ngjyrë kafeje ose si t’a mendojë vet, mbasi këtu gjinden në përgjithësi për mosha të reja e më shumë hile!”

                                                                    “Daja Mehmeti”  


(Përmbledhje e letrave të shkruara, nga patrioti Mehmet Dermani, i internuar (bashkë me gruan e tij besnike Shpresa Kikino – Dermani) në Selenicë të Vlorës, dërguar nipit të tij, Skënder Nitaj, në Kosovë, gjatë viteve të ‘80-ta)

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.