Lamtumirë

Lamtumirë
pa përshendetje,
ishim apo s'ishim
për njëri-tjetrin,
ti mua më deshte
unë poashtu ty,
vonë apo kurrë
këtë e morëm vesh,
anipse lotin ta pash
lotin ma pave,
ne, megjithatë
heshtëm,
edhe ky na qenka
fati i jetës.

Sa herë tani
i vetmuar rri,
kujtimin
për ty e thuri,
ëndrra
i vetmi burim jete,
në ditët
që kanë mbetur,
dielli
shkon në perëndim,
e hëna
vie nga lindja,
rruga ime e jetës
kah vdekja.

© (S. Nitaj, 1990/91, Prishtinë)